Het Groene Oog
Je staat daar maar
Hoog op schuine poten
Aan een betonnen paal
In bindijzer opgesloten
Je lijf bestaat uit takken
Die van de bomen zijn gewaaid
Een woeste wind deed ze knakken
Een orkaan die was afgedwaald
Je hebt genoeg aan een oog
Trots dierlijk wezen
Dat terugkijkt in een dialoog
Als mens word ik nu ook zelf bekeken
s'Avonds branden er lichtjes van hoop
Die zich overdag tegoed doen aan het zonnelicht
Als object ben je niet te huur of te koop
Je bent een vierdimensionaal gedicht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-12-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Valentijn (Actief sinds: 28-12-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het Groene Oog’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.