PARK GUËL (BARCELONA, GAUDI)

Inge Depauw

Stijgend op de trappen
is 't niet te behappen
welke wond're dingen
ons meteen omringen:

slang en salamander,
die ons scherp en schrander
met een reeks symbolen
weigeren te dolen.

In een hal met zuilen
kunnen we wat schuilen,
en waar ze ontbreken
licht een kosmisch teken

in een medaillon op
aan de keramiektop,
die de vloer van 't plein is
dat een waar festijn is:

keramieken scherven
die de naam verwerven
van een heus collage
waarop 't druk passage

in de kronkels zittend,
keuvelend of vittend,
't park goed kan bekijken,
zelfs de steedse wijken.

Brede lanen, grotten,
bomen, bloemen, potten
okergeel omsloten,
olifantenpoten,

kleine huisjes, torens,
vliegenzwammen, doorns,
fantasie en kunde
die hij da-g'lijks runde.