Schilderproces

Valentijn

Voorover op het klankbord
Hoor ik een bericht in je nerven
Een dwang, plezier kun je het niet noemen
Vertakt zich in gedachtenscherven

Ideeën sluizen zich omhoog
Verdichten tot verzonnen draad
Lijnen zoeken een heenkomen
Slaan neer in een donkere staat

De keuze is gemaakt, buiten
Dit eiland is de wereld leeg
Verbazing staat tussen ons, alsof
Ik dit gebied te lang in mij verzweeg

Kleuren buigen zich uit hun lood
Versmelten in een ademend boeket
Penselen en kwasten in mijn hand
Zuigen zich vast op het palet

Projecties vloeien in het platte vlak
Verliezen hun strakke lijn
In weerkaatsende vlekken en
Ongrijpbaar grillig venijn

Mijn hand wijkt terug
Het gesprek splijt in twee
Ik zit verslagen aan de kant
En wacht als eb op de zee

Dan maakt een ongenoegen zich los
En grijp en beitel ik in kleur
Vernietigend plezier om wat er was
Geeft toegang tot een vergeten deur

Op de rand van de tijd
Drijf ik mee naar het licht
Dat ruimte schept voor
Een helder vergezicht