De pijn die kleuren doodt
de zon is geel maar
brandt geen gaten
in het doek
je ogen kijken
maar ze spreken niet
geen tranen in hun hoek
het gras is groen
maar ruikt veel
minder dan voorheen
het naakt is
tegenwoordig bloter door
de lengte van het been
ik schilder nachten
omdat de dagen me
te helder zijn
ik zie de pijn
die kleuren doodt
de grauwigheid van rood
ik schilder weer
omdat het dichten
aan me vreet
mijn nachten eist
en daarvoor niets
fatsoenlijks aan me geeft
ik schilder nu gedichten
omdat ik anders ga ontwrichten
met gedachten aan penselen kleef
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De pijn die kleuren doodt’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.