Op maagdelijk doek
ik heb gekrijt
de lichtste lagen
boven omdat olie
vooral in donker bijt
op maagdelijk doek
mijn mes snijdt
aan twee kanten
streelt zacht het licht
weerkaatst in dieper kerven
de pijn van ons gewond gelaat
kan het doek
niet meer fixeren
pas in drogen komen
littekens weer boven
weet dat ik je nooit verlaat
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Op maagdelijk doek’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.