penseelt rumoerig haar lucht
noorderlicht valt buiïg
je hand penseelt
rumoerig haar lucht
Winden neigen
toch naar luwte
dwarrelen een zucht
het mes schuift
scherprechterlijk
langs kleur
wolken breken
zacht in olie dampen
verdrijven nevelend hun geur
tijd om je palet
en zin te keuren
er moet nog veel gebeuren
met het licht dat de zon
voor je schijnt als je ziel
op het doek steeds verdwijnt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘penseelt rumoerig haar lucht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.