mijn mes snijdt borsten
ik schilder je
plet je op het doek
mijn mes snijdt borsten
tepels rijzen onverhoeds
ik vorm en modelleer
je in het raken, leg mijn
ziel in je als ogen die je
meer dan levend maken
verf droogt in
eigen lijnen en legt
zachte emoties bloot
ik penseel vooral de mijne
je bent niet klaar
nog lang niet opgedoekt
het drogen duurt nog jaren
dat zal je jeugdigheid bewaren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘mijn mes snijdt borsten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.