je bent van glas
je bent van glas
mijn hoekigheid
wordt ronder als ik
in je spiegelen mag
je kaatst in lijnen
die geen einde kennen
mijn handen warm ik
aan jouw oppervlak
ik zoek naar je begin
een naad, een draad
die ik kan volgen
open maar, ik wil erin
versmelten met jouw beeld
je transparantie proeven
maar je bent gaaf, geen
barst of kleine groeven
wanhopig is mijn smeken
ik zal je moeten breken
in scherven zul je sterven
niemand zal je liefde erven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘je bent van glas’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.