«»
die ademt en haar schildert
met zijn lusten, haar liefde omklemt ze
met haar vuist
een puntig penseel met haren
die bijna uit hun zelf de kleuren mengen
van haar droom, er is geen dag en geen nacht
maar slechts een pallet met vele tinten
het gezicht van haar heeft het kind
verloren maar niet de kracht om
de schoonheid in het zelf te ontdekken
zij is de spiegel van ontboezeming die zetelt
in haar drang om de eenvoud te evenaren
waaruit het doek is opgebouwd
De lorelei
ze heeft geen minnaardie ademt en haar schildert
met zijn lusten, haar liefde omklemt ze
met haar vuist
een puntig penseel met haren
die bijna uit hun zelf de kleuren mengen
van haar droom, er is geen dag en geen nacht
maar slechts een pallet met vele tinten
het gezicht van haar heeft het kind
verloren maar niet de kracht om
de schoonheid in het zelf te ontdekken
zij is de spiegel van ontboezeming die zetelt
in haar drang om de eenvoud te evenaren
waaruit het doek is opgebouwd
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 05-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
elze schollemaActief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De lorelei’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.