INLOGGEN
«»

mama

Je haartjes in het schemerlicht,
Je lange zwarte wimpers,
Je borst gaat langzaam op en neer
Je kleine handjes gevouwen tot knuistjes,
Zoals je daar nu ligt, je bent zo'n mooi gezicht.
Net een schilderijtje.

Mijn levensmissie is jouw moeder te zijn,
je duizend liefde te geven.
Mijn armen om je heen te slaan,
je te laten leven.

Je hoofd schudt langzaam heen en weer,
Je oogjes gaan een beetje open,
Je ziet mij naast je bedje staan
en kijkt me even slaperig aan.
"Mama ikke beetje melk?"
Ik weet mijn dag is weer begonnen,
maar dit kleine momentje vol verwondering,
heb ik maar weer gewonnen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 05-10-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Willemijn van het Hart
Actief sinds: 05-10-2021 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘mama’ van Willemijn van het Hart zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.