INLOGGEN
«»

Kindermoed

Er was eens lang geleden
ik weet het nog heel goed
een lieve kleine jongen
met een leeuwenhart vol moed.
Uren kon hij turend
op de heuveltoppen staan
en fantaseerde zich er dan
vaak mijlenver vandaan.

De oostenwind ving daar bij vlagen
zijn lange blonde haar.
Samen fluisterden ze zachtjes
veel verhaaltjes naar elkaar.
Over nevelige bossen
en hoge kliffen aan de kust,
dromend tot zijn wilde hart
zich dompelde in rust.

Zelden was zo klein
zo dapper en zo vrij.
Met een hart zo vol met vuur
dat het warmte gaf aan mij.
Elk monster werd verslagen,
elke draak gedood
waarna hij zich dan zeer tevreden
nestelde op schoot.

Want niet elke moed
is er één van honderd man.
Soms is het verder durven kijken
dan de dingen die je kan.
En een vogelvrij jong hart
kan dat zò verschrikkelijk goed
dat ik mij nimmer durf te meten
met onbegrensde kindermoed.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 07-11-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Jelmer Smink
Actief sinds: 07-11-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kindermoed’ van Jelmer Smink zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.