Hinkelen toen en nu
In mijn ultra korte wandelingetje passeer ik het:
de kinderspeelplaats, klein en heel compact
Ook voor hinkelen kun je op een minibaan
terecht
Terug keer ik opeens naar mijn jeugd;
veel ruimer opgezet dan nu, deed het ons,
meiden, veel deugd
Gegooid werd er met een versleten leren
herenhak...
Het mocht onder geen enkele voorwaarde
een andere zijn...
Hoezo dat? Ik weet het echt niet; Kinder-
logica, ooit.
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-07-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hinkelen toen en nu’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.