Kinderen blijven kinderen...
Kinderen blijven kinderen, welke ramp zich dan
ook voltrok...
De lieflijke boombloesemblaadjes die vielen,
de zon zo onbarmhartig schijnend op hun kop
Corona getrouw stepten zij braaf getweeen,
op eerbiedwaardige afstand, een rondje om een
gebouw Zo opgaand in hun spel, heel hart-
verwarmend en jeugdig nog, steeds wel in touw
Op de brede stoep nog wat flauwe overblijfsels
van grootschalig krijtvermaak
Zij beslisten, nu eenmaal kinderen eigen, plots'
tot onmiddellijk gestaak
Een blok verderop speelden dan drie jongedames,
begeesterd met een gekleurde grote bal
Niemand was aan het kibbelen, veel rust derhalve,
al met al
Je reinste ontspanning die ik zomaar tegen kwam
Konden we die na de corona crisis maar behouden
want eens komt toch dat virus wel ten val?
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 09-04-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kinderen blijven kinderen...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.