Mei

Oebj

Op een mooie namiddag in mei
loopt langzaam een kind aan jou voorbij
Het ziet niet en wil niets horen
Voelt zich reddeloos verloren

De mooie namiddag in mei
Is plotsklaps veel te snel voorbij
Het kind met haar vochtige ogen
Hét moment van mededogen

Dezelfde namiddag in mei
Gaf heel veel liefde toe je zei
We kunnen samen op iets beters hopen’
“laten we samen op iets beters hopen”

Aan’t einde van de namiddag in mei
Lijkt al veel ellende weer voorbij
De oogjes gingen steeds meer open
Het wilde weer alleen gaan lopen..

Zulke namiddagen in mei
Maken kinderen al heel snel blij
Soms als je even wacht en zomaar staart
Blijkt wachten telkens veel meer waard.