ONVAST DENKEN
Het peinzende kind toeft
bij straks
later
de verre toekomst
oostelijk avondblauw
aan de vage einder
geeft slechts wachtende vragen
daar verschijnen langzaam
kronk'lige nevelslierten
winden zich door elkaar
al dichter _ hoger
wekken blij vertrouwen
moedig verlangen
tonen zwarte sterren
die hard star en roerloos
hun geheime verrassing
misschien een noodlot
bergen
deze sprekende lucht
is de Indische tulband
uit toververhalen
voor kleine hoorders
én
op oude meesterhoofden
der rijpste wijsheid.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-04-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ONVAST DENKEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.