SMULLEND ZIEN
Een kind zoekt bevroren zonlicht
loopt door het koude berkenbos
takken twijgen hangen vol rijp
de kleine genieter aanschouwt
het haarfijne glanzende wit
herinnert zich
zijn onlangs ervaren droom
versnipperde spookkleden
bedekt met blank spinrag
hun griezelslot ontvlucht
toeven onderdanig
in dit nieuwe woud
van suikergoed en klevend meel
uit luilekkerland
twee heerschappijen
eens elkaar slechtgezind
zijn hier vredig vereend
als kunstig gesponnen draden
waarbinnen helle vlammetjes
onzichtbaar branden
een vorstelijk banket...
maar _ wil niet geraakt worden!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-04-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘SMULLEND ZIEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.