INLOGGEN
«»

SMULLEND ZIEN

Een kind zoekt bevroren zonlicht
loopt door het koude berkenbos
takken twijgen hangen vol rijp

de kleine genieter aanschouwt
het haarfijne glanzende wit
herinnert zich
zijn onlangs ervaren droom

versnipperde spookkleden
bedekt met blank spinrag
hun griezelslot ontvlucht
toeven onderdanig
in dit nieuwe woud
van suikergoed en klevend meel
uit luilekkerland

twee heerschappijen
eens elkaar slechtgezind
zijn hier vredig vereend
als kunstig gesponnen draden
waarbinnen helle vlammetjes
onzichtbaar branden

een vorstelijk banket...
maar _ wil niet geraakt worden!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 07-04-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘SMULLEND ZIEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.