«»
over het harde ijs van mijn jeugdland
op schuine voeten, in mezelf verzonken
geen moeder te bekennen, ik was tenslotte al acht
IJsvrij, had meester Enders gezegd
de school viel toch niet warm te stoken
hoi, hoi riepen de jongens in koor
veel tijd om buiten te spelen nu
Ik zocht de vennetjes dichtbij huis
de kleine en de grote Wielen
ik pakte de stugge stengels
die uit het zwarte water groeiden
Ik was het jongetje alleen
liep met de muziek mee, zocht de stilte op
zag nooit enig gevaar.
Je mag weer naar school’, zei mama
Bevroren dagen
Tussen het riet, liep ikover het harde ijs van mijn jeugdland
op schuine voeten, in mezelf verzonken
geen moeder te bekennen, ik was tenslotte al acht
IJsvrij, had meester Enders gezegd
de school viel toch niet warm te stoken
hoi, hoi riepen de jongens in koor
veel tijd om buiten te spelen nu
Ik zocht de vennetjes dichtbij huis
de kleine en de grote Wielen
ik pakte de stugge stengels
die uit het zwarte water groeiden
Ik was het jongetje alleen
liep met de muziek mee, zocht de stilte op
zag nooit enig gevaar.
Je mag weer naar school’, zei mama
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-01-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Jose van RosmalenActief sinds: 21-11-2014Informatie bij het gedicht:
gedicht over mezelf als schooljongen in de winter Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bevroren dagen’ van Jose van Rosmalen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.