«»
opgetogen ogen
hij wond haar
lichtjes om de
vingers van zijn
kleine vuistjes
opgetogen ogen
glansden in plezier
hij speelde het spel
in volle overgave
wilde alles in
hartstochtelijk uitdagen
om dichter bij de warmte
te komen van zijn dromen
in onbewust
de leiding nemen
richtte hij zijn wereld in
duidde waar de kleine
angsten kwamen uit
hun vaak subtiel begin
tot moeheid zijn
activiteit verving
terwijl de lach nog rond
zijn mond en ogen hing
en hij nog tegensputterend
toch zachtjes in slaap sukkelde
wil melker
19/12/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Opgetogen ogen
opgetogen ogen
hij wond haar
lichtjes om de
vingers van zijn
kleine vuistjes
opgetogen ogen
glansden in plezier
hij speelde het spel
in volle overgave
wilde alles in
hartstochtelijk uitdagen
om dichter bij de warmte
te komen van zijn dromen
in onbewust
de leiding nemen
richtte hij zijn wereld in
duidde waar de kleine
angsten kwamen uit
hun vaak subtiel begin
tot moeheid zijn
activiteit verving
terwijl de lach nog rond
zijn mond en ogen hing
en hij nog tegensputterend
toch zachtjes in slaap sukkelde
wil melker
19/12/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 19-12-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Opgetogen ogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.