BEELDENDE ONTDEKKING

Han Messie

's Avonds ligt een jongetje
onder zijn knusse deken
woelt steeds snuift diep _ mijmert:

in dit dichte kamerduister
waart nóg die gebakken bloedworst
mijn menselijke neus werkt goed
al dient hij als zwakste helper...
hoe machtig elk ander zintuig!?

ik ben een oerwoudzwerver
wiens fijnzinnige vingers
een onzichtbare weg voelen
tussen harde wurgstengels
onfeilbare smaak oordeelt niet
de kleurenpracht van boomvruchten
maar achterhaalt de valse schil
kent slechts wat zoet of bitter voedt
oren en ogen bespeuren
stille nabije dreiging
vatten verborgen zegen

vernuft schenkt een godenlichaam
doet me rustig kuieren
door vijandige woestenij
vriendschap sluiten
met gevaren der wildernis.