«»
waar ik als kind liep te tollen
langzaam, zoals dat nu gaat
laat ik de tijd hier stollen.
Mama staat weer bij de deur
ik zie het raam, de regenpijp
het beeld komt van grijs tot kleur
nu ik die oude wereld meer begrijp.
De lantarenpaal waar ik in klom
waar ik als schipper over vaarde
hier waar ik ineens verstom
Bij wat mijn hart steeds bewaarde
zo voltooit zich de som
van mijn levensdroom op aarde
Terugweg
Weer loop ik door de straatwaar ik als kind liep te tollen
langzaam, zoals dat nu gaat
laat ik de tijd hier stollen.
Mama staat weer bij de deur
ik zie het raam, de regenpijp
het beeld komt van grijs tot kleur
nu ik die oude wereld meer begrijp.
De lantarenpaal waar ik in klom
waar ik als schipper over vaarde
hier waar ik ineens verstom
Bij wat mijn hart steeds bewaarde
zo voltooit zich de som
van mijn levensdroom op aarde
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 03-11-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Jose van RosmalenActief sinds: 21-11-2014Informatie bij het gedicht:
gedicht over jeugdherinnering aan Den Bosch, geschreven eind oktober 2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Terugweg’ van Jose van Rosmalen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.