De schoenendoos

Erna Kagenaar

De schoenendoos boven op de kast
is stoffig
ik kan er net bij

het deksel zit een beetje scheef
de doos zit zo vol,
ik laat jullie vrij

en ik moet lachen
en huilen tegelijk
we dansen weer in het rond

om beurten met kleine armpjes
om mijn hals, schaterlachend:
"Mama nog een keer" vallen we op de grond

de doos is te klein
mijn hart zo groot
vervuld met trots en vreugde

uren kijk ik
naar jaren voorbij
naar waar ik me zo op verheugde

is alweer gisteren
en " weet je nog"...
voor me staat een lege doos

ik vul hem alvast een beetje
met het overvolle uit de andere
nu wacht ik ademloos

hem verder te kunnen vullen, op grote armen om mijn hals
en nog vele keren, met een kus op mijn wang,
"dag mam"