oceanisch gevoel 1956
het is een vroege lenteavond
de schemer legt zijn deken
ik aan de rand van weiland
hap mijn longen vol met lucht
die vol met grijzen is
ik ontmoet een nieuw verlangen
naar één zijn met het al
mijn huid is tinteling geworden
ik hoor een oude koffiemolen
een vliegtuig met propellers
ronkt laag en traag over me heen
het rode lichtje flikkert
ik zwem vanuit het diepe
naar één zijn met de oceaan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-07-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘oceanisch gevoel 1956’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.