Een kleurplaat
Ik moet wel toegeven: mijn vingers jéukten
bij de kleurplaat die ik in de winkel zag.....
Erom vrágen durfde ik niet, want of dat ook
mág?
Ik heet te zijn allang gróót en nú dan nog
kleuren? Straks dat men een dokter ontbood.
Kleurboeken voor 'groten', dÃe durf ik wel
te kopen Maar zo een simpele plaat?
Ik kan slechts op een gebaar hopen.
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 31-03-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een kleurplaat’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.