«»
leer mij te leven bij de dag.
Leer mij te houden van dit leven,
dat geen kennis vraagt van
een ongedwongen lach.
Leer mij dat tussen kennis
en emotie er nog zo veel valt
te weten zonder wetenschappelijk
gezag; dat leren lopen zonder
'kennen' leidt tot 'kunnen'
bij een moederlijke glimlach.
Moeder laat mij nog eens leren
van die eerste wankele gang,
spelenderwijs. Die zich later in
tientallen talen kan manifesteren,
maar nimmer meer dat argeloze
zal hebben van die eerste wereldreis.
Leer mij te houden van het leven
Moeder leer mij nog eens lopen.leer mij te leven bij de dag.
Leer mij te houden van dit leven,
dat geen kennis vraagt van
een ongedwongen lach.
Leer mij dat tussen kennis
en emotie er nog zo veel valt
te weten zonder wetenschappelijk
gezag; dat leren lopen zonder
'kennen' leidt tot 'kunnen'
bij een moederlijke glimlach.
Moeder laat mij nog eens leren
van die eerste wankele gang,
spelenderwijs. Die zich later in
tientallen talen kan manifesteren,
maar nimmer meer dat argeloze
zal hebben van die eerste wereldreis.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 23-02-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Willem Bernardus TijssenActief sinds: 02-03-2015Informatie bij het gedicht:
Schrijver: Willem B. Tijssen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Leer mij te houden van het leven’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.