Geen kinderen
Velen zullen niet begrijpen wat ik voel, ze begrijpen mijn verdriet niet.
Kinderen? jij begrijpt het niet, jij hebt makkelijk praten, mijn hart bezwijkt in verdriet.
Mij buitengesloten voelen als de gesprekken over hun kinderen gaan.
Voel ik mij buiten gesloten, voel ik me alleen staan.
Kinderloos het is voor ons een feit,
Berusten komt met de jaren, komt met de tijd.
Geen kinderen een gemis wat niet samen te vatten is.
Voor hen die geen kinderen hebben een heel groot gemis.
In gesprekken in iets zeggen het kan je zo raken.
Wanneer je een moeder over haar kinderen hoort klagen.
Zou ik het willen schreeuwen van de daken.
Wees dankbaar voor het feit dat jij de titel van kinderloosheid niet hoeft te dragen
Maar ondanks dat ik geen kinderen heb, weet ik hoe ik voor ze zorgen moet.
Als is het kind niet van mijn eigen vlees en bloed.
Zal voor ze door het vuur gaan.
Hun nimmer in de steek laten mijn mannetje voor hun staan.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-12-2015
Over deze dichter
Danielle vd Berg-van Dijk (Actief sinds: 15-10-2014)
© Op dit gedicht 'Geen kinderen' van Danielle vd Berg-van Dijk zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.