Jantje Beton
Jantje Beton,
Rot op van de straat.
Geen plaats voor het
Kind dat graag binnen
Voor buiten verlaat.
Jantje Beton,
Scheur rap van de
Straten en pleinen.
Het spel van het kind
Is niet langer meer
Een van jouw domeinen.
Jantje Beton,
Jouw buurt is niet meer
Veilig voor spelende
Kinderen. De stad parkeert
Jouw binnen; Buiten zal men
Jouw niet meer herinneren.
Het kind met het omhoog
Gestoken vuistje vraagt
Aandacht voor zijn recht
Op de straat. Waar beton
Niet langer meer de regels
Van het spelende kind toelaat.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-09-2015
Over deze dichter
Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)
© Op dit gedicht 'Jantje Beton' van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.