Watersnood

Jose van Rosmalen

Drassig de koeien in het gras
zinken emmer onder de uiers
de witte stralen
dampend in het ochtendlicht

Het meisje op haar krukje
wilde die dag mijn piemel zien
ik was toen al vaak
voor vreemde meneren gewaarschuwd

Maar niet voor een meisje van dertien
net de onschuld voorbij
ik zag hoe de melk wellustig
tussen haar vingers spoot

Zij moet in de zeventig zijn nu
herinnert zich vast niet meer
de jongen die naar haar handen keek
en die zelf niet kon melken!