INLOGGEN
«»

Watersnood

Drassig de koeien in het gras
zinken emmer onder de uiers
de witte stralen
dampend in het ochtendlicht

Het meisje op haar krukje
wilde die dag mijn piemel zien
ik was toen al vaak
voor vreemde meneren gewaarschuwd

Maar niet voor een meisje van dertien
net de onschuld voorbij
ik zag hoe de melk wellustig
tussen haar vingers spoot

Zij moet in de zeventig zijn nu
herinnert zich vast niet meer
de jongen die naar haar handen keek
en die zelf niet kon melken!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 31-07-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Jose van Rosmalen
Actief sinds: 21-11-2014Informatie bij het gedicht:

gedicht over herinnering aan meisje dat een koe melkt Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Watersnood’ van Jose van Rosmalen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.