Filosofie van de poezen

Vincent Oostrijck

FILOSOFIE VAN DE POEZEN

Wat betreft de poezenkinderen
Dit appartement met dit balkon
Dit is hun hele bestaan

En hun wereld reikt niet verder
Dan hetgeen ze kunnen zien
Hun horizon zal nooit verbreden

Hun leven strekt zich niet verder uit
Dan wat hun blikveld vangen kan
Weten zij veel hoe groot de aarde is

Tegen deze permanente quarantaine
Hebben ze nauwelijks bezwaar
Ze zien er uiterst tevreden uit

Hun hersentjes zijn veel te klein
Om lastige zaken te doorgronden
Om de hele wereld te bevatten

Ze zijn meesters in de zen
Ze beheersen de unieke gave
Om te leven in dit moment

Het begrip "tijd" zegt hun weinig
Ze hebben een biologische klok
Die hun laat eten en slapen

Ze hebben geen kennis
Van uren, weken of jaren
Van de wijzers van de klok

Ze zijn altijd volledig aanwezig
Zonder toekomst of verleden
Dat geeft ze optimale rust

Ze weten niet dat ze ooit sterven
Ze hebben alleen een instinct
Dat hen aanzet tot overleven

Als ik ze dit alles uit zou leggen
Zouden ze hun schoudertjes ophalen
En zeggen dat ik normaal moest doen

Ontspan nou maar eens, baasje
En ga lekker eten, spelen en slapen
Daar word je pas gelukkig van !