De poes troost

Dakoyria

Zij zegt me: mijn poes wacht trouw op mij!
Hij zit dan in de gang, heeft 'n kopje voor mij.
Hij weet gewoon dat ik een leeg huis zo
akelig vind... Hij troost me als ware ik nog
een kind.

Hij kruipt ook stil op bed, vlakbij mij
Hij doet dat sinds kort en verwarmt er mij.
Zoveel liefde als toch zo een dier kan geven
Iedere dag opnieuw kan ik dat beleven.

Het verzacht wat in mijn eenzaam verdriet
Zo een beest dat wéét en vergeet je niet!

Dakoyria, 2016.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 10-10-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘De poes troost’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.