INLOGGEN
«»

DRIEZICHT

De landloper
gaat het smalle bergpad op
blijft staan bij een waterval
die zacht neer daalt
als een ruisend toneelscherm
van zuiver witte room
dat vele vragen opwekt

daarachter
wenkt het hemelse blauw
der brede bergrivier
tot verder lopen
'r oneindige tegemoet

een oude gedrongen beuk
met smalle kroon
laat zijn dorre blaadjes
naar alle kanten waaien
maant zuchtend de zwerver
het ronddolersbestaan
spoedig op te geven
denken aan een gezin
in de toekomst

met het dwarrellover
verstrooien de gedachten
van de peinzende man zich
minnen het blijven zoeken
vluchten naar de bergen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 26-11-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘DRIEZICHT’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.