«»
ik rook midden de nacht
een klamme kou drijft binnen
verkleumt mijn oude botten
het uur van de wolf
is aangebroken
ik ben breekbaar
hij sluipt onder mijn huid
ik wil lopen
naar het licht
want in het duister
zijn er vreemde vogels
ze kruisen soms je pad
geef acht
hoor je het huilen naar de maan
de poort is afgesloten
de jacht jaagt open
die gedachten
die aan me trekken
en me meenemen naar het labyrint
hoe zou ik daar ontsnappen
insomnia
de tuindeur is openik rook midden de nacht
een klamme kou drijft binnen
verkleumt mijn oude botten
het uur van de wolf
is aangebroken
ik ben breekbaar
hij sluipt onder mijn huid
ik wil lopen
naar het licht
want in het duister
zijn er vreemde vogels
ze kruisen soms je pad
geef acht
hoor je het huilen naar de maan
de poort is afgesloten
de jacht jaagt open
die gedachten
die aan me trekken
en me meenemen naar het labyrint
hoe zou ik daar ontsnappen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-10-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘insomnia’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.