ik zelf nu

Geert Messelis

teruggetrokken
teruggedrongen?
zit ik oud
op de stok te wachten
de hoek van de bank
is me ruim genoeg
om te lezen
om te leven
de hersenen kunnen
het vege lijf wil wel
maar
dat woord komt altijd
als een boomerang
in je gezicht
ik ben geen gezicht
een strenge blik
- dat is ongewild -
achter versterkte brillenglazen
mijn ogen zijn vissen in bokalen
hoeveel meter
voor geen meter
is er nog te leven
er is tot mijn verdriet
zoveel dat mij ontschiet

jongens, meiden
als je twintig bent
heb je het hele leven
de tijd is aan jouw zij
doe het dan
als je kan
en bid voor mij
ik moet dra sneven
tijd, waar ben je gebleven