De wond van de tijd

Vincent Oostrijck

DE WOND VAN DE TIJD

De kat moest worden geborsteld
En ik liep veel te nonchalant
Naar haar toe om haar te pakken

Alsof er niets aan de hand was
En ik helemaal niets van plan was
Maar dat had ze haarfijn door

Ze schoot weg
Als door een wesp gestoken

Ik sprong achter haar aan
In een zeer tevergeefse poging
De poes alsnog te pakken

Maar in plaats daarvan
Ramde ik keihard met mijn schedel
Tegen de ijzeren punt
Van het open slaapkamerraam

Ik ging gauw op het bed zitten
Dat was even schrikken
Dat was een enorme klap

En toen voelde ik iets bewegen
Iets begon te stromen
Bovenop mijn hoofd
En via de haren op mijn schedel
Zo langs mijn voorhoofd

Ik liep haastig
Naar de spiegel in de badkamer
Ik keek naar mijn gezicht :

Dikke strepen donkerrood bloed
Gleden stroperig naar beneden
Trokken banen over mijn gezicht
En gingen richting mijn ogen

Dit zag ik alleen in films
Dit was vrij onwerkelijk
En fascinerend

Ik keek uiterst geboeid
Naar het schouwspel in de spiegel
Dit was haast kunst

Ik inspecteerde de wond
Het viel op zich nog mee :

De hoofdhuid was kapot ja
Maar het hoefde niet gehecht
Dat was goed nieuws

Ik staarde nog wat langer
Naar de bloedende wond
Op mijn arme hoofd

Ik zag nu extra duidelijk
Dat ik kaal aan het worden was
Dit stemde mij wat melancholisch
Nog meer dan de wond zelf

Die aanblik in de spiegel
Van mijn verdwijnende haar
Daar waar ooit een dikke bos zat
Drukte mij met de neus op de feiten :

IK WAS NIET LANGER JONG

Misschien nog niet echt oud nee
Maar de jonge jaren waren voorbij
Voorgoed verdwenen
Als het haar op mijn voorhoofd

Ik spoelde de wond schoon
In de wasbak met lauw water
Ik deed er voorzichtig betadine op

Na een dag trok de hoofdpijn weg
En weer een dag later
Kraakte de fysiotherapeut mijn nek
Waardoor de nekpijn minder werd
En de grootste schade verholpen was

De wond is inmiddels ook genezen
En dat gemene slaapkamerraam
Hou ik voortaan
Verduiveld goed in de gaten

Ik ben nu weer wat weken ouder
En ongetwijfeld ook
Weer wat hoofdhaar armer

De kat is een aantal dagen later
Alsnog netjes geborsteld
Niemand ontgaat ooit zijn lot

En dat is het leven voor u
In een notendop