INLOGGEN
«»

De drie schaduwen

Uit de stijle lucht blinken schelle lichten,
Werpen hun harde tonen over de schaliën,
Bekleden figuren die schaduwen richten,
Tussen hoeken en voegen loeren traliën.

Over de grond klapperen de schalmende schaduwen,
Houden gedrieën hun waaierend schimmenspel,
Waar ze over de tegels vloeien en luwen,
In wijde patronen vliedt hun talmend appèl.

Kruisende kieren keerden tussen de kernen,
Knetterden kiemend middens de krimpende kolven,
Koelden en krioelden, knaagden door internen,
Klemden de kiel onder de kalvende golven.

Glazen gonzen mengden zich met de blauwe slagen,
Oranje geruchten uit de weergalmende vluchten,
Vlieren onthulden zich in de strekking der dagen,
Vervormend sleten de inwendige zuchten.

Wederom vlechten de schuwende schimmen,
Onder de schuivende naden en verstreken manen.
Als avondlijke helderheden dimmen,
Vinden nieuwe knopen vluchtige banen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 23-02-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Emmanuel Benbrahim
Actief sinds: 22-02-2019Informatie bij het gedicht:

Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De drie schaduwen’ van Emmanuel Benbrahim zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.