LEVENSVAART
In dichte stormende nachtdrijf ik op woeste golven voort
word opgestuwd _ neergegooid
het duister dreigt luid brullend
mijn oog richt zich
naar de sterrenloze einder
een blauwgele lichtvlek
straalt moed en troost uit
het wilde op en neer gaan
gaat gepaard met strijdlust
waarin het verre einddoel
voelbaar zwijgend meereist.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-07-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘LEVENSVAART’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.