DE GESMOLTEN SNEEUWBAL

Danny Vandenberk

Vraag eens beleefd wat ik vandaag heb beleefd
Uiteraard ben ik iemand die de perfectie nastreeft
Die je derhalve geen half, maar een uitgebreid antwoord geeft
Hij die door een open vraag helemaal opleeft
“Hoe gaat het?” is zo cliché en voorbijgestreefd

Verhalen uit de oude doos met bejaarde koeien uit een diepe gracht
Eéntje over mezelf, of liever eentje over mijn nageslacht?
Zoveel afwisseling had je vast en zeker niet verwacht
Grote waarheden vertel ik luid, kleine geheimpjes liever zacht
Babbelen is mooi, het is waar ik naar smacht

Ik ben een babbelkous die je van je sokken kan blazen
Nog vlotter gaat het achter een paar lege bierglazen
Ik ben een grote ratelslang met brilglazen
Ik ben als Belgische kazen die blijven verbazen
Soms moet je me gewoon even laten uitrazen

Als een sneeuwstorm
Gezellig keuvelen is een kunstvorm
Blijven ademen is de norm
Een praatsoldaat in uniform
Na kort gebrainstorm is mijn tornado enorm

Soms geef ik je een maandoverzicht of een half levensverhaal
Vergeef me als ik als een verloren sneeuwbal af en toe even afdwaal
Als je me zulke vragen stelt, kan het echt allemaal
In kleurrijke details, of als je dat liever hebt: snel en globaal
Mijn woordenlawine is spectaculair en massaal

Toch smelt ik voor de stilte
Die voor mij nooit aanvoelt als een kilte

-----