VISIOEN NA TELEURSTELLING
Een jongen ontvliedt
het vervelende thuiszitten
fietst door wijde polders
hoge haver wenkt blijmoedig:
"kom naar die kleine stad
waar veel meisjes wonen
jou slechts van school bekend"
de einder trilt gespannen
glimt telkens _ wordt dof
bij verhoopte ontmoeting
vestingwallen doemen op
wellicht schuilt daarbinnen
diep slapende liefde
het stadje toont voldaan
zijn uitgestorven stegen
oude verstilde welvaart
boven de loom zoekende fietser
zweeft een grote peuter
draagt een zware wollen muts
afwerend als een strijdhelm
rode sokjes
die de lucht gebieden
verslagen gedachten lokken
dat hemelkind zwaait
met zwaard en smidshamer
smeedt werkelijk gebeuren
verwoest of beeldt ijle plannen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-01-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
Thuis is in dit gedicht Breda. Het kleine stadje is Klundert, dat soms wel helemaal leeg kan lijken. Dat visioen van een reusachtig, zwevend kind vult heel het denken.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘VISIOEN NA TELEURSTELLING’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.