Mezelf verliezen

Robert Smit

Soms dreig ik mezelf weer te verliezen,
Welke stappen moet ik nemen of welke weg moet ik kiezen?
Wat wordt t pad waarop ik zal gaan,
En zal ik dan weer vallen of blijf ik deze keer wel staan?

Ik maak mensen kapot,
zij die er door mijn puinhoop aan onder door gaan.
Dat geeft mij steeds de vraag,
Wat is het nut van mijn bestaan?

In mijn gedachten is mijn omgeving vaak beter af zonder mij, minder last, stress of zorgen.
Meer rust en zekerheid voor de dag van morgen.
Waarom zette ik niet door, waarom heb ik t niet gedaan?
ik denk vaak terug aan de eerste dag van juni en zie mezelf weer in de bergen staan.
Dat was mijn moment, mijn kans om het (eindelijk) te doen.
Door het terugkomen voel ik me vaak een enorme oen!

Soms wordt ik knettergek van mijn eigen gedachten,
Ben ik weer de weg kwijt dan stort ik even in en kan ik bijna niet op een volgende mooie kans wachten.

Ik weet niet precies hoe t komt of wat ik dan voel maar door deze tekst is het hopelijk een beetje duidelijk wat ik bedoel.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-12-2017

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Robert Smit (Actief sinds: 19-10-2017)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Mezelf verliezen’ van Robert Smit zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.