INLOGGEN
«»

Twee werelden, maar een persoon

ik huil en ik gil,
maar zelfs de grootste woorden blijven stil.
Is er dan niemand die de klanken van mijn stem hoort?
niemand die mij werkelijk antwoord?
Twee werelden, maar een persoon,
is dit dan mijn verdiende loon?
Meegesleept over twee lijnen,
lukt het mij niet om de juiste mensen te seinen.
Leeft mijn oprechte mening nog wel?
Of wordt dat een complete rel?
Twee werelden, maar een persoon,
volgt er ergens een patroon?

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 05-10-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Naomi Klomp
Actief sinds: 03-10-2017Informatie bij het gedicht:

Dit gedicht is geschreven met mijn verleden in gedachten. Ik was thuis een heel ander persoon dan bij mijn vader en was bang om te zijn wie ik wilde zijn. Omdat ik dacht dat ik 'de perfecte dochter' moest zijn. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Twee werelden, maar een persoon’ van Naomi Klomp zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.