mijn sfinx

Geert Messelis

mijn hoofd een oude diesel
in de vroege morgen
die kraakt in alle voegen
en wolken ongefilterd roet uitstoot
ik ben een kamerdichter geworden
de middag aan de oever
zonder woorden aangespoeld
drijfhart zonder waarde
ik zie de vreemdste wolken
als een gekkenvloot
die door het water stoot
het drijft voorbij
grijpt aan
is reddeloos
's avonds vliegen uilen kattig
de rede lijkt opgeborgen
in de allerdiepste zak
van een gebruikte jas
verborgen in een oude kast
wie vindt de sleutel tot het drama
van de dag