heel even

Geert Messelis

ik zou zo graag heel even
voelen hoe mijn lente was
en alles anders was
en niets vastlag
verlangen binnensloop
als een verlate kat
en ik verkrampt ging zoeken
naar de zin
de kramp is weg
de zoektocht blijft bij mij

hoe ik dacht
de beste van de klas
dat ik niet moeders mooiste was
en doelkansen liet liggen
bij hopen
omdat ik zo'n groentje was
de regels van het spel
niet durfde te beheersen

mijn lente was bedekt met wolken
maar ik wist
ze zullen me niet blijvend temmen
ik breek uit
als zon door wolken