INLOGGEN
«»

Ik weet even niks

Rozen zijn rood, violen zijn blauw
Ik ga nu opschrijven dat ik niet van je hou
Dat klinkt gemeen, maar ik ken je niet eens
Eergisteren heb ik je leren kennen, of nou ja
Voornamelijk de binnenkant van je mond
En jij de mijne.

Rozen zijn rood, violen zijn blauw
Wat moet ik nou zeggen tegen jou
Ik heb je nummer maar durf niet te praten
Bang dat je me negeert
Ik weet niet waarom, onzekerheid?
Ik heb geen idee

Violen zijn blauw, rozen zijn rood
Ik zag je gister, en was in nood
Ze riepen, hei je chick
Ik snapte het niet en keek om
En daar zag ik jou
Zo knap als het maar kon.

Violen zijn blauw, rozen zijn rood
Mijn gedachten zijn aan de loop
Sinds gister dat ik je zag
Is er iets in mij geknapt
Ik denk iets in me hersenen en me buik
A.u.b. app me want ik hou het niet uit.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-06-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Crea bea Patricia
Actief sinds: 19-06-2017Informatie bij het gedicht:

Je kent het wel, iemand die je ontmoet in de kroeg, waar je vervolgens een leuke avond mee heb en daarna hoteldebotel op bent. Ja inderdaad, lekker cliché! Alleen gaat het leven gewoon door en ligt er nog eens stapel huiswerk op me te wachten. Al gaat dit opeens een stuk moeilijker met me hoofd in de wolken. 19-06 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ik weet even niks ’ van Crea bea Patricia zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.