verstrooid
ik ben niet dood
maar toch verstrooid
er is geen focus
mijn denken dwarrelt
sneeuwvlokken
die naar benden vallen
zonder verbinding
na zwerven
op de grond
een wit tapijt
dat dicht is
en om aandacht vraagt
als je niet wil vallen
Amsterdam
(La Chute)
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-02-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘verstrooid’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.