Verstikt

Gevoelsmens

Je zegt dat je van me houdt;
Hoewel je mij in het geheel niet vertrouwd.
Je geeft me ruimte voor het uitten van mijn gevoel;
Maar zodra verwoord, geef je mij een klap.
Het maakt me onbehagelijk,
Met pijn soms – ondragelijk.
Het moet passen in jouw plaatje;
Jouw visie van "waar" en "gelijk", jouw straatje.
Want niet jij, maar ik ben in jouw ogen fout.
Dat is zo, zolang je mij niet vertrouwd.
Ik wil de persoon zijn van wie je houdt;
Maar geen gevangene, die je knecht,
vasthoudt, met wie je voortdurend vecht.
Pers me in jouw gareel en ik stik,
Geef me vertrouwen en vrijheid,
Dan kun je mij kennen - IK.