die handen heb ik pas
mijn blik bevat
ineens veel minder ik
er is een vreemde
door mij heen gegaan
ik zag lachen
om verdriet
met ogen die
geen ander ziet
mijn geest heb
ik nog vrij
het lichaam is
niet meer van mij
vaak ben ik bang
dat zij me gaat verlaten
mijn hoofd zal haten
omdat ze me niet kent
mijn stappen dwalen
gedachten malen
ik ben vergeten wie ik was
die handen heb ik pas
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘die handen heb ik pas’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.