INLOGGEN
«»

ik ben de desolaat

ik regeer weer over rotsen
bergen zijn teloor gegaan
dalen vol ontgoochelden
idealen van hun glans ontdaan

bloemen bloeien minder kleur
ze knakken voor het sterven
lucht verliest zijn geur
zaden zullen nooit meer lente erven

blauw klaart zomers helderheid
het zinderen is afgevlakt
kaalheid legt de schimmen bloot die
troosteloosheid er heeft opgeplakt

nog gehoorzaamt mij de wind
ze jammert vage klachten
regen stort in beken neer
droogte laat het leven wachten

ik ben de desolaat
leef mijn zinsbegoocheling
er is geen mens met wie ik praat
en spiegel mijn verovering

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 07-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ik ben de desolaat’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.