«»
Dat onze perfecte liefde voor altijd zou bestaan in de eeuwigheid.
De eeuwigheid waar tijd geen tijd meer is en wij voor altijd zijn.
De eeuwigheid der tijden zonder gemis en altijd fijn.
Maar een egoïstische illusie,
zonder ruzie.
Een ondraaglijke mate van onzekerheid.
Spijt,
dat ik dit deel mijn lief.
Want ook dit maakt dat.
Dat, kapot wat ooit eens zo perfect was.
Toen je dit nog nooit in de eeuwigheid der tijden las.
Toen je dit nooit las
Soms zou ik willen dat de wereld verging.Dat onze perfecte liefde voor altijd zou bestaan in de eeuwigheid.
De eeuwigheid waar tijd geen tijd meer is en wij voor altijd zijn.
De eeuwigheid der tijden zonder gemis en altijd fijn.
Maar een egoïstische illusie,
zonder ruzie.
Een ondraaglijke mate van onzekerheid.
Spijt,
dat ik dit deel mijn lief.
Want ook dit maakt dat.
Dat, kapot wat ooit eens zo perfect was.
Toen je dit nog nooit in de eeuwigheid der tijden las.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 09-05-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
LillyActief sinds: 09-05-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Toen je dit nooit las’ van Lilly zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over jaloezie
Nieuwste gedichten
- Haat, jaloezie en nijd
- Jaloezie: Reflecties van Verlangen
- IJDELHEID !!!
- JALOEZIE IS (2) ....
- JALOEZIE IS ....
- PRESENTATOR JALOERS ?!!