Honden uitlaten

Dakoyria

Mijn jonge kind, zo heel anders dan ik, laat met
veel plezier talloze honden uit
Wél dan van de hele buurt..... Zij had overwicht
zo klein als zij was!

Ik zat bibberend op een stoel als zij met zo een
exemplaar in aantocht was
Protest van mij hielp geen snars, dus zat ik de
tijd maar uit

Wíj ook een hond? NEE, écht niet! Haar vader
steunde mij gelukkig Er viel niet te tornen aan
deze beslissing
De intense teleurstelling viel af te lezen van haar
snuit.

Dakoyria, 2019.



Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 20-11-2019

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Honden uitlaten’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.